oturup neşet ertaş dinliyorum çığlıkları atmayan dört arkadaşımdan gelen dört mesaj. akşam rakı içmek için uzun zamandır ilk defa haklı mazeretimiz oldu. neşet ertaş öldü diyorlar, arıyorum ağlıyorlar. genç neslin kurtarılmış çocukları onlar. büyük ozan, belki de senin gibilerin sayesinde çıkmamamız gereken yoldan çıkınca, geri girmemiz için sizin bir şarkınızı dinleyip yeniden zahide ismini sevebileceğimiz aklımıza geliyor ve bu sayede özümüz şuramız da bir yerde hep duruyor. gitmeseydin iyiydi, gitmenin bir anlamı yoktu. yani ben sevinirdim hiç yoktan. gideceğini bile bilmiyorken iki gün önce radyoda tesadüfen denk gelip sesini duyduğumda, müziğin volmünü olmasından bir kaç basamak daha artırdım. yine çok iyi yahu dedim içimden. dışımdan sevdiğimi seni ölünce söyleyebildiğim için belki de sevmiyorum bu gün kendimi.
gittiğin yerin adı huzur olsun.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?