necip uysal

bok attıkça atılan, utanmayıp küfüre kadar giden eleştirilerin hiç birini hak etmeyen beşiktaş'lı.
gerçek beşiktaş'lı. galibiyet sonrasında sevinirken malzemeci süreyya abinin kolunu kıracak kadar kendinden geçen beşiktaş'lı.
boş mukaveleye imza atacak kadar beşiktaş'lı.

egemen korkmaz'a beşiktaş'ın çocuğu dendi ne oldu.
yada manuel fernandes'e sen kal biz gidelim demek...
veya quaresma için ölüp bitmek.

son iki haftada bireysel hatalarından ötürü 6 puan belki kaybedildi. 6 puan yerine gelir. ama necip tekrar gelmez. biz ilk defa yenilmiyoruz.
ilk defa sezonun ilk haftalarında şampiyonluk şarkıları söylemiyoruz. dara düştük mü, götümüz sıkıştımı; yok mental açıdan yetersiz, yok oyun bilgisi, yok defansif orta saha... kelime anlamını bile bilmediğimiz sikik futbol terimleriyle genç bir oyuncuya verip veriştirmek olacak iş değil.

necip uysala varana kadar konuşacak çok şey var.
hiç olmadığı kadar seyirciye ihtiyaç duyan bir beşiktaş.
kendi sahasında yabancı olan bir beşiktaş.
derbi karşılaşması;
hava güneşli,
bir pazar günü,
maça giden 25-26 bin kişi.
sonrada necip uysal'a saydır...

siktirin gidin ordan!