nazım hikmet ran

Eşine duyduğu büyük aşkı her fırsatta şiire akıtmış büyük şair.Bu şiiri beni adeta benden almakta ve her gün mutlaka dinlerim:

SEN…

En güzel günlerimin
Üç mel’un adamı var:
Ben sokakta rastlasam bile tanımayayım diye
En güzel günlerimin bu üç mel’un adamını
Yer yer tırnaklarımla kazıdım
Hatıralarımın camına..
En güzel günlerimin
Üç mel’un adamı var:
Biri sensin,
Biri o,
Biri ötekisi..
Düşmanımdır ikisi..


Sana gelince…
Yazıyorsun..
Okuyorum..


Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa,
insanın bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum..
Ne yazık!..
Ne kadar beraber geçmiş günlerimiz var;
Senin ve benim
En güzel günlerimiz..
Kalbimin kanıyla götüreceğim ebediyete
ben o günleri..

Sana gelince,sen o günleri kendi oğluyla yatan,
Kızlarının körpe etini satan bir ana gibi satıyorsun!.
Satıyorsun: günde on kaat,
bir çift rugan pabuç,
sıcak bir döşek
ve üç yüz papellik rahat
için…


En güzel günlerimin
üç mel’un adamı var:
Biri sensin,
Biri o,
Biri ötekisi…
Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi…


Sana gelince…
Ne ben Sezarım,
Ne de sen Brütüssün…
Ne ben sana kızarım ne de zatın zahmet edip bana küssün..
Artık seninle biz,
Düşman bile değiliz..