mustafa pektemek

kim ne derse desin bu adam sakatlanmadan önce oldukça başarılıydı. fakat sakatlığı bir değil, iki değil, rakı masasındaki mezeler gibi oldu.
futbol kesinlikle moral oyunudur. insanın kimyası da buna paralel çalışır. mustafa'nın sakatlıkları üst üste ve hiç bir futbolcunun başına gelemeyecek sakatlıklardı. her sakatlık evresinden sonra hırsla arayı kapatmak için var gücünü harcadı ama yine sakatlandı. ısınmadan tek şut çekme ile menisküsleri yırtmak gibi bir şey bu.
mustafa sabredemedi kendini borçlu hissetti ve aynı gazla sahaya çıktı yine sakatlandı. kendimi yerine koyunca o sakatlıklardan sonra formayı bi yana futbolu bile bırakabilirdim.

sakatlandığı bir anda sinirinden ağladığı gün hala aklımda.