mr çektirmek

fiziki muayenede görülemeyen ve tanısı konulamayan problemleri çözebilmek için yapılan işlemdir.

dün gece bu saatlerde hayatımda ilk kez bu işlemi yaptırdım ben de. gitmeden önce çok gerilmiştim. bu konu hakkında yazı okumuştum tabii ki ve oradaki yazılanlar nedeniyle gerginliğim daha da arttı. kilo fazlası olan klostrofobik bir insan olduğum için bu işlem sırasında çok zorlanacağımı düşünüyordum. gider gitmez oradaki tekniker arkadaşlar sayesinde içim kısmen rahatladı. sorduğum tüm sorulara sakince ve açıklayıcı cevaplar verdiler.

mr cihazının görüntüsü ekmek fırınını andırıyor. onun önündeki sedye benzeri yere uzanıyorsunuz ve nerenizin mr'ı çekilecekse o taraftan makineye giriyorsunuz. benim ayak bileklerimde problem olduğu için makineye karşı uzandım. iki ayağımı teker teker çekeceklerini söylediler. işlemler yapıldıktan sonra kesinlikle kımıldamamamı söyleyip çıktılar. daha sonra odanın kapısı kapandı ve mikrofondan son uyarıyı yapıp işlemin başladığını söylediler. sonra yatak hareket etti ve cihaza girmeye başladım. o an tüm vücudumun gireceğini zannedip fazlasıyla çekinsem de dizimin az üstüne geldiğinde durdu. ve çok yüksek bir ses gelmeye başladı. daha önce bu konuyu duymuştum fakat tahmin ettiğimden fazlaydı ses ama teknikerler hoparlörle müzik çaldığı için biraz rahatladım.

benim için bu işlemin en zor kısmı hiç kımıldamamak. uyurken bile uzun süre kımıldamadan duramayan ben yaklaşık 20 dakika boyunca hiç kımıldamayacaktım. günlerdir uzandığım yerde kımıldamama antrenmanı yapmanın faydasını gördüğümü söylemeliyim. oldukça dayandım fakat vücudum bana isyan edercesine hareket etmek istiyordu. ben de bu dakikalarda kendimi sakinleştirme yöntemi olarak sevdiceğimi düşündüm. göğsümde uyuduğunu ve en ufak bir kımıldamamda uyanacağını düşündüm. o andaki en büyük motivasyonumun bu olduğunu söylemeliyim.

iki ayağımın da çekimi tamamlandıktan sonra arkadaşlara kımıldamamaya çalıştığımı ama bacaklarımın arada gerilimle kımıldamış olabileceğini söyledim. eğer öyle bir durum olsaydı beni uyaracaklarını söylediler ve içim rahat etti açıkçası. çünkü eğer kımıldamış olsaydım bu işlemin tekrarı gerekecekti. bir daha olmasın diye çok dua ettim, umarım işe yaramıştır.

sonuç olarak tecrübem; korkulacak bir şey değilmiş. insan sevdiğini düşününce daha kolay atlatabiliyormuş. [ybkz]swh[/ybkz] şimdiki tek gerginliğim kötü bir sonuçla karşılaşmamak.