karadeniz insanın kadersizliğinden nasibini alarak kanser denen illetten erken yaşta kaybettiğimiz müziğin asi çocuğudur. aslında ölmemiştir, sadece ayak izi kalmadan gitmiştir.giderken bizlere de şu sözleri söylemiştir.
işte gidiyorum bir şey demeden
arkamı dönmeden şikayet etmeden
hiçbir şey almadan bir şey vermeden
yol ayrılmış görmeden gidiyorum
ne küslük var ne pişmanlık kalbimde
yürüyorum sanki senin yanında
sesin uzaklaşır her bir adımda
ayak izim kalmadan gidiyorum
geldiğinde kalbim de kırılmadı
gönül kuşu şarkıdan yorulmadı
bana kimse sen gibi sarılmadı
ışığımız sönmeden gidiyorum
(bkz: hoşçakal)
(bkz: şair ceketli çocuk)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
