cebimdeki son bozukluk duygular, nefes aldıkça ses çıkarır dururdu. taşıması belki ağır değildi ama yüktü işte kalp ceplerime. hava soğuk, ellerim ceplerimde ve yumruk yaptığım avucumda iki dirhem bozukluk duygularla yürüyordum sallana sallana. durdum bir an, ışıklı tabelada yazan yazıya takıldı gözlerim : ' kazanmak için kaybetmek gerekir'. tutamadım kendimi ve daldım içeri. daha sıkı sıkı sardığım avucumdaki bozuklukları koydum masaya. 'elimdeki son duygu bunlar, en büyük ganyana basıyorum' dedim. adam şaşırdı ve bir kağıt parçası tutuşturdu ellerime. meğerse, mutluluğa elimdeki tüm duyguları basmışım, tahmini kazancım bol sıfırlı.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?