antik yunanca günah veya suçtan arınma anlamına kelen kelime. Aristoteles'in poetika adlı kitabında kullandığı bu kavram, tragedya seyircisinin yaşadığı ruhsal arınmayı ifade eder. izleyicinin seyrettiği olaylar karşısında korku, kaygı gibi çeşiti duygular hissetmesi ve finalde bütün bunları üzerinden atarak rahatlaması anlamına gelir.
şöyle ki, kötü bir karakterin film boyunca yaptıkları yüzünden hissettiklerimiz, onun filmin sonunda hakettiği cezayı bulmasıyla rahatlamaya dönüşür. özdeşleşim kurduğumuz iyi karakter başına gelen bütün sorunları hallettiğinde bunu kendimiz gerçekleştirmiş gibi bir rehavet yaşarız.
bunun etkisi gerçek hayatta bir sorunun üstesinden gelmek ya da bir başarı kazanıp taktir edilmek hissiyle benzerdir.
bu boşalma isteği ve/veya gereksinimi benzer filmleri seyretme alışkanlığında da belirleyici bir unsurdur.
futbol seyircisinin de bir futbolcu veya takımla kurduğu özdeşleşimle katarsis yaşadığı söylenebilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
