kartal sözlük'ün yayın hayatına veda etmesi

kuskusuz hepimizde buyuk bir bosluk yaratacak hadisedir.

burayi bulmadan evvel cevremde hep baska takimlari tutan insanlar vardi.[ybkz]swh[/ybkz] sozluk ile beraber yepyeni insanlar girdi hayatima. bu insanlarin buyuk cogunlugu altin gibi insanlar, ki onlarin yakasini birakmak gibi bir niyetim yok. insan olarak gun gectikce cogaldik. anasi-babasi sozlukcu cocuklarimiz oldu, isik oldular bize. umut deniz geldi, asya geldi, ares geldi, eslem geldi... biz boyle cogaldik ama sozluk hep eksildi. bazen kizdilar bana, "rahat birak insanlari" diye. bazen cok ozel hissettirdiler. bazen yalniz da hissettirdiler, yalan yok. ben de iyilik kumkumasi degilim neticede; ben de belki yeri geldi, kirdim o cok sevdigim insanlari. ama sonuca geldigimizde herkes benim burayi ne kadar cok sevdigimi ve yasatmak icin verdigim cabayi gordu; bu konuda hic suphem yok ve bu bakimdan icim rahat. ote yandan, "besiktasli'nin sozlugu" kaliteli icerigiyle hep burada olmasi gerekirdi ve bunun icin hep elimden gelenin fazlasini yapmaya calistim ama bu durumu degistirebilecek somut hicbir sey yapamadim. bu konuda kendime ben de cok kirginim. dolayisiyla gelinen sonucun muhasebesini yaptigimda herkes kadar ben de sorumlu hissediyorum kendimi.

son ana kadar hep bir umit tasidim sozluk ile ilgili ama bu sefer sanirim yolun sonu. icim dolu dolu iki gundur. bilemedim, ne yazayim... ne yazsam eksik, ne yazsam hislerimi ifade edemem. tek bir istegim var, o da "o" gune kadar keske herkes burayi eskiden oldugu gibi kocaman, renkli bir bahceye cevirse.

konu besiktas olunca, soylenecek soz asla bitmez cunku...

edit: ares, asya'dan once geldi.[ybkz]swh[/ybkz]