leyla ile mecnun'un 72. bölümünün son sahnesinde yaşadığım hüznü bana 13. bölümünün sonu ve 14. bölümün tamamında yaşatmış dizidir.
leyla ile mecnun'un sözünü ettiğim bölümünde yaşanmışlık vardı. hastahane olarak kullanılan mekan benim dört yılımın geçtiği yer. ben o dört yıla çok büyük bir kayıp ve geçmek bilmeyen bir vicdan azabı sığdırmıştım. ben o mekanda (sınıf aslında orası) saçları geceyi boyayan, gözleri yıldız niye parlayan bir kıza aşık olmuş, sevmiş, gülmüş, eğlenmiş ve kaybetmiştim. sonrasında hiç gitmemiştim oraya, hiç.
derken leyla ile mecnun da gördüm, gittim de üstelik bir kaç kez oraya. belki bir şeyleri düzeltirim umuduyla.
işte o son sahne yakmıştı canımı epey uzun zaman sonra.
bir de kardeş payı'nın 13. bölüm finaliyle 14. bölümü.
saygılarımla arz ederim sözlük.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
