yudumladığım içecek.
en büyük orgazmdır ki iki kelam edebileceğin bir insanı karşına alıp sabaha kadar kahve + sohbet ikilisi içinde umutlar, hayal kırıklıkları, aşklar, anılar, yaşanmış yalnızlıklar, kitaplar, yazarlar, yazamayanlar, siyasi gerçekler, sanatın gerekli görülen noktaları hakkında geceyi eritmek.
ne zaman evde caddeye bakan camın önüne geçip bu kahveyi yudumlasam bunların özlemini hissediyorum.
içimden atamadığım bu konuşma melankolik bir yazıya dönüşüyor. bu kez yazıyorum. belki şiir, belki bir öykü serisinin ilki veya yarıda kalan devamı, belki bir sinopsis... ya da artık entry...
sonra durup düşünüyorum; belki de biraz üşenip şu kahveyi hazırlamak yerine, bir ice tea çıkarıp içebilirdim.
hepsi kahveden...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
