kadına şiddet

bu sabah bir duruşmaya katılmak için ankara adliyesine gittim. duruşma sıramı beklemek için duruşma salonunun önünde oturdum ve beklemeye başladım. hemen yanımda oturan bir kadın ve onun yanında ayakta duran bir erkek vardı. adam kadının gözlerinin içine bakıyor kadın ise ona kesinlikle bakmıyordu. başlangıçta pek de anormal bir durum gibi gelmedi.

bir süre sonra kadın ayağa kalktı ve mahkeme kapısında yazılı adliye karakolunun numarasını aldı. kadının telefonu üzerine bir polis geldi ve kadın, polise yanında adamı kendinden uzaklaştırmasını onunla konuşmak ve görüşmek istemediğini söyledi. polis adamı bir kenara çekti 2 dk kadar muhabbet ettiler ve sonra polis ayrıldı. polis gider gitmez adam yine kadının dibine girdi tabi.

daha sonra duruşma sıraları geldi. kadın içeri girdi, adam girmedi ve dışarda bekledi. kadın duruşmadan çıktıktan sonra duruşma zaptını okuyarak ilerlerken adam birden yolunu kesti ve kadına bir yumruk attı. bunun üzerine orada bulunanlar araya girdi ve yeniden polis çağırıldı. biraz önce adamla sohbet eden polis geldi adamı aldı ve gittiler. muhtemelen 1 saat içerisinde serbest kalmıştır adam.

duruşmamı bitirip dışarı çıktığımda ise bir grup kadın adliye önünde kadına şiddete karşı eylem yapıyordu. böyle de ironik bir ülkeyiz.

diyeceğim o ki eğer kadına şiddetin önüne geçilmek isteniyorsa öncelikli olarak devletin zihniyeti değişmelidir. yasama yürütme ve yargı tüm alt ve üst kurumlarıyla kadına şiddete engel olmayı istemeli, bunun için çözümler üretmeli ve bu çözümleri uygulamalıdır. yoksa bu işin önüne geçmek zor. ve her zaman her kadın bu kadar da ucuz atlatamıyor maalesef.

edit: şiddetin kadını erkeği vardır. kadın genel olarak erkekten fiziksel güç olarak geridedir. bu da onu daha çok savunulmasını ve korunmasını zorunlu kılar. hukuk düzeni de her zaman için güçsüz olanı güçlü olandan korumayı amaçlamak zorundadır. insanların haklarını aradığı adliyeler bile kadına şiddet yuvası haline geliyorsa biraz oturup düşünmekte de fayda vardır.