iyi gün taraftarı

ne kadar itiraf etmek istemesek de maalesef mevcut beşiktaş taraftarının içinde çok büyük bir topluluğu oluşturan taraftar çeşidi.

demirören yönetiminin beşiktaş'ı 'dünya kulübü' haline getirme amacıyla çıktığı yolun sonu bombok bir yere çıktı. kulüp mutantlaştı, taraftarların yapısı bozuldu,değerler yozlaştı.

hep taraftarı eleştiriyorum, eminim okuyanlar arasında 'taraftar ne yapsın lan gol mü atsın dürrük?' diyenler vardır, artık taraftarın kulüp dönüşümünde oynadığı,oynaması gereken büyük rolden bahsetmeyeceğim çünkü yoruldum, ama senin taraftarın dönüşmek zorunda.
dönüşmekten kastım endüstriyel futbolun dayattığı 'taraftar değil müşteri' kimliği değil, uzun yıllardır izlediğimiz en sempatik beşiktaş'a saygı göster, sezon başında kimselere itiraf edemediğin korkuları hatırla, 'ulan rezil olur muyuz acaba' diye tırnak kemirdiğini unutma. takım 6 net pozisyona girip direkleri geçememişken maçın bitmesine 5 dakika kala tribünü boşaltma, kaybedilen maçın ardından takımı alkışlamayı lüks olarak görme, maç esnasındaki en ufak hatadan sonra bile 'allah belanı versin ya' cümlesini savurma...

o kadar içi boşaltılıyor ki bestelerin, maç saatinde hıncahınç dolu statta maçın hemen sonrasında bir avuç kalınca anlıyorsun bunu. sırf bu yüzden bazen '5.-6. sıralarda olalım ama takım kazanamasa da futbol oynasın gurur duyalım, bir avuç kişi de olsak o statta takımın yanında olduğumuzu hissettirelim.

ama sonra şampiyonlar ligi'ne katılımın maddi kaynak olarak takımı nasıl düzelteceğini, stadın dolmasının şart olduğunu düşünüp 'lanet olsun' diyorum.

iyi gün taraftarı içimizde enflasyona uğramış durumda, insanlar sürü psikolojisiyle adam asmak için fırsat kolluyor ve biri ıslığı bassa devamı geliyor. dönüp 'haftaya casillas oynayacak kalede bekleyin' diye bağırınca sesleri de çıkmıyor bunların, çünkü sürüleri dışında hiçbir işe yaramayan varlıklar bunlar. şaka gibi... nereye bağlayacağımı da bilemedim elim ayağım titredi yine, herkes biliyor zaten ne anlatmaya çalıştığımı.