bir nevi hayat kurtarmış ayakkabıdır.
bir bayram öncesi annem ile çarşıya çıkmışız, hava kararana dek alışveriş yapmışız. hayli kalabalık. kalabalık ara sokakların birisinden geçerken birden ne olmuşsa olmuş ben kaybolmuşum. annemi de ararken kaybolduğum noktadan epey uzaklaşmışım. sonra annem beni dakikalar sonra, karanlık bir sokakta şuursuzca yürürken bulmuş. tabiki, sokağın taa başından yanan ayakkabılarımın ışığını görüp gelmiş. o sebeple ailecek gönül borcumuz vardır kendilerine.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?