işçi bir babanın çocuğu olmak

ilkokulda öğretmenlerin en çok sorduğu sorulardandır,her gelen yeni öğretmen bunu sorar ,baban ne iş yapar ve nerelisin..? ve vereceğin cevaba göre çoktan öğretmen,seni bir sınıfa koymuştur,sınıf içinde sınıf olmuşsundur ama bu soyut sınıftan henüz haberin yoktur,ileride çok güzel öğreteceklerdir..
eğer haftalıkla çalışan bir babanız varsa,cumartesi günleri en güzel günlerdir çünkü harçlık alımı ve çukulata,dondurma parasını o gün edinirsin..hele hele baban sabit bir maaşla çalışmıyorsa,babanın o hafta getirdiği maaş annen kadar seni de ilgilendirir.sana alınan oyuncaktan,kıyafete kadar herşey bu maaşın artmasına bağlıdır.
başkalarının babalarına bakarsın kimisi devlet kapısında sağlam işte memurdur,kimisi serbest meslek yapar ve ne olduğunu büyüyünce bile anlamazsın,kimileri de kendi işinin patronudur,vay be dersin..benim babamın sigortası bile yok,annenin anlattığıyla bilirsin sigortayı;hasta olunca bedava ilaç alabilmek ve doktora gidebilmek...büyük hastalıklardan o zaman korkmaya başlarsın çünkü büyük hasta olursan babanın ödeyecek sigortası yoktur.
sonra kendi maaşını kazanıncaya kadar hayat standartlarını hep işçi baban belirler,kendi maaşını kazanınca da hep işçi babanın eksiklerini tamamlamaya çalışırsın.
ama işçi babanla da,işçi babanın evladı olmakla da hep gurur duyarsın..çünkü eve akşamları yorgun gelen,kendi alın teriyle ekmeğini kazanandır..başkasının emeğinin,sırtının ve hayatının üzerine hayat kuranlardan değil...