insan öldürmek

bir insanın, başka bir insanın hayatına son vermesi olayı. hiçbir şekilde, hiçbir koşulda hoş görülemeyecek bir olayken, doğduğumuz andan itibaren bize anlatılan hikâyeler, anlatılan tarih ve medya aracılığıyla, sürekli olarak normalleştirilmeye çalışılır. kahramanlık destanı gibi gösterilen savaşlar, katliamlar; kahraman gibi gösterilen mafya babaları, katiller; insan öldürmenin, günlük hayatın bir parçası olduğu bir dünya dizi, film, haber... insanlar; öyle bir noktaya getirilir ki, bir insanın, sırf kendisi gibi düşünmediği için, yaşama hakkı olmadığına inanırlar. vicdanlarını temizlemek için de, yazılanları kendi çıkarlarına göre yontup, yorumladıkları kutsal kitaplarına sığınırlar. bir insanı öldürmek ve buna sevinebilmek. düşünüyorum, yok, aklım almıyor. "allah'ın verdiği canı sadece allah alır" diyorlar ki bu sebeple intihar bile günah sayılıyor. ama insan öldürmek, öldürenlerin safında yer almak, günah da değil, suç da. bu insanları ancak kendi vicdanları yargılar ama vicdanlarını da tamamen kaybetmişlerse, sadece şunu bilsinler isterim: cennet de, cehennem de bu dünyada.