ilkokul anıları

babamın emniyet personeli olması dolayısıyla eğitim hayatım hep bölündü.

yeni taşındığımız bir şehirde, yeni okulumda daha 2. sınıfa yeni geçmişim. babam önceden tembih etti, okulda baban ne iş yapıyor diye sorarlarsa "inşaatta çalışıyor" dersin diye. halen yüzünü hatırlarım gülerek demişti. okula başladık, herkese bu şekilde dedim.
ilk haftalardı sanırım, okulun arka tarafında deli gibi koşarken bir düştüm önlüğüm boydan boya çamur oldu. müdürün odasına götürdüler beni. eve telefon edecekler bizimkiler gelip beni okuldan alacaklar. neyse ev telefonu yok daha. karakol'un numarasını ezberlemişim. müdür önce numarayı sordu babamın iş yeri numarasını verince ne iş yaptığını sordu ben de "inşaatta çalışıyor" dedim tabi ki. telefonu açtı konuştu,kapattı, kalktı geldi kulağımı çekti "ulan it karakolun numarasını vermişsin" dedi kızdı. bir daha sordu bir daha aynı numarayı dedim. bu sefer babamın karakolda bir inşaatta çalıştığını düşündü bir daha aradı, yine aynı muhabbet yine kızdı bana. ben de ağlamaya başladım. sonra bir kere daha aradı da zorla babama ulaştı. babamın polis olduğu ortaya çıkınca bir de geldi yalan söyledim diye tokat attı. babam aldı eve götürdü önlük çamur oldu diye annem kızdı. ulan ne bela bir gündü.