her izlediğimde, hatırladığımda tüylerimi diken diken eden olay. o yıllarda alt yapıda kalecilik yapıyordum, sanırım bu sebeple bu olaya daha büyük empati yapabildiğimi hissediyorum. fevzi'nin yaptığı hatalardan sonra kendimi görmüştüm adeta, öyle olursam ne yapardım diye.
ilhan mansız'ı neden sevdiğimizi gösteriyor bu olay.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?