yıl 1987 beşiktaşla şampiyonluk için çekişen takımın adıdır galatasaray. son 3 haftaya lider giren beşiktaş ve sonrasında kaybettiği enteresan puanlardan sonra şampiyon olan takım galatasaray. buraya kadar herşey 8 yaşında bir çocuk için normal. bir takım şampiyon oluyor ve taraftarları seviniyor ben üzülüyorum hatta çok üzülüyorum evde bayraklar hazırlamış o zamanki aklımın yettiği kadarı ile ağaçlı yoldan (inönüden beşiktaşa giden yol) arabayla bağararak geçemiycez üzüntüm bunun için sallayamaycağım için bayrağımı.
derken tek kanallı trt döneminde gelen bu şampiyonlukla eğlenen galatasaray yöneticileri ve futbolcuları gece kulübü benzeri yerden canlı yayındalar ve gs başkanlığından 2 yıl öncesinde iç işleri bakanı olan ali tanrıyar denen hayatım boyunca en nefret edeceğim insan en nefret edeceğim cümleyi söyler "galatasarayı sevmeyen ölsün" 8 yaşında ki ben o dakikaya kadar kıskanan gözlerle sevinenleri seyreden ben yaşıma başıma bakmadan anne babamın yanında en galiz küfürleri ederek odama ağlayarak gittim. işte o günden beri galatasaray benim için nefretin rengi ahlaksızlığın simgesidir. tıpkı bugünkü gibi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?