zamanla sözlükte vakit geçirdikçe kaybolacak olan hüzündür. önceden bende de oluyordu bu his. yok piknikti, yok şu şöyle sızmıştı, yok şu kurabiye yapmış, yok başkası güzel yemek getirmiş, yok şu yok bu hepsini okuyor muhabbete giremiyor, bir şey yazmak istiyor ama yapamıyorsun. ama zamanla geçiyor hepsi, sözlükle paylaştıkların arttıkça, vakit geçirdikçe kalmıyor o duygu hiç. daha bir sahipleniyorsun sözlüğü.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?