sanırım 11 yaşındaydım...ablamlarla denizde gelen dalgalardan zıplayarak kurtulmaya çalışıyor, aklımızca oyun oynuyorduk....babamsa sahilde denizden yeni çıkmış sigarasını yakmıştı...oturmuş bizi izliyordu....dalgalı deniz pistir...sizi kıyıya götürüyor sanırsınız ama aslında sizi derine çeker....erkek olmanın verdiği gazla en yükseğe ben sıçramalıyım diyip her seferinde daha yükseğe zıplamay çalışıyordum....birkaç atlamadan sonra daha da yükseğe sıçramak için iyicie gücümü topladım....ve sıçradım....kurtulmuştum dalgadan....lakin yere düştüğümde su boyumu aşıyordu....panik olmuştum...bir daha zıplamaya çalıştım ama o sırada bir dalga daha geldi...sonra bir daha denedim...bir daha...başımı suyun üstüne çıkaramıyordum....nefes alamadıkça daha da panikledim....ellerimi kullanmaya çalışıyorum olmuyor...zıplıyorum...bir türlü çıkaramıyorum başımı...sürekli su yutuyorum.....tam gücüm tükenmek üzereyken birden birinin beni tuttuğunu hissettim....gelen babamdı....beni kıyıya doğru atıyordu...hem kendisi yüzmeye çalışıyor hem de beni kurtarmaya çalışıyordu....sonra hatırladığım şey ise kıyıda karnıma bastırdıkları ve benim yuttuğum suları geri çıkarmamdı....eğer babam sigarasını yarıda söndürmeyip tekrar denize girmeye karar vermeseydi şu an bu satırlar da olmayabilirdi.....çünkü kıyıdan yetişmeye çalışsa muhtemelen yetişemeycekti[ybkz]swh[/ybkz] [ybkz]swh[/ybkz]....sonradan amcam sordu babama:
- abi sen sigaranı yarıda söndürmezsin...niye yaptın?
- bilmem...şeytan dürttü birden....ben de girdim...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?