gidiyormuş iki gözümün çiçeği.
şimdi çok sevdiğiniz biri hayatınızdan gidiyormuş hissi oluşuyor önce. yaşadığınız günler, burada paylaştığınız anılar aklınıza geliyor.
çoğu şeyi öncelikle sözlükle paylaştım. güldüm buraya koştum, ağladım buraya koştum, küstüm buraya koştum. içimi döktüm rahat rahat. iyikilerimi de burada yaşadım, keşkelerimi de. ilk geldiğim gün yazmaya çalıştığım entrylerle, acaba kabul edecekler mi beni diye yaşadığım o heyecanı da unutmayacağım.
ve burası ile hayatıma girenler, bir baktım en yakınım oldu. onların bir yere gittiği yok da, ah be sözlük. gelemedim eskisi gibi biliyorum, iş oldu, bahane oldu ama varlığını bilmek yetiyordu. sürekli ziyaret edemediğiniz anneniz-babanız gibi belki. hayattalar, oradalar nasılsa diye biraz daha gidişimi erteleyebilirim diyorsunuz, sonra bir bakıyorsunuz geç kalınmışlık.
şimdi bize bakıyorsun, tek tek hepimizle vedalaşıyorsun sen de. [ybkz]swh[/ybkz]
üzgünüm ama kocaman iyi ki.
(bkz: haydi abbas vakit tamam)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?