en son (bkz: 5 kasım 1998 beşiktaş valerenga maçı)'nda bu kadar üzüldüğümü hatırlıyorum, halbuki turu geçeceğimize inanmıştık, golü de atmıştık, her şey yolundaydı, üzüntüm tarif edilemez derecede fazla, ağlamakla ağlamamak arasındayım dün geceden bu yana, ne desem boş, fener maçında alacağımız galibiyet bile bu üzüntümü hafifletmeyecek...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
