futbol

dün itibariyle bıraktığım spordur.
elbette ben oynayamıyordum sadece izleyiciydim. karşılaştığım birçok kişinin çoğu zaman beni sınamak için sorular sormasına sebep olan, bir kadına bu kadar futbol konuşmanın hiç yakışmadığı kelimelerine maruz kalarak bugünlere kadar geldiğim en sevdiğim spor.
hiçkimse neden bu kadar sevdiğimi nerden geliyor bu futbol sevgisi diye sormadığı sadece yorumlar yaptığı bazılarının hoşuna gittiği ama genelde itici bulunduğum durumlara yol açan en sevdiğim spor.
benim babam amatör bir spor kulübünün başkanıydı. ben her hafta sonu o takım otobüsüyle maçlara giderdim. cebeci stadı. 19 mayıs stadının yanındaki toprak sahada maçları izlerdim. hava soğuk iken otobüsün içinde hava iyiyse kenardan takip ederdik. benim ilk aşkım kaleci ensar.sonra da forvet alamancı mustafa abi oldu. her salı akşamı babam ile trt2'de avrupadan futbolu izliyorduk. ben böyle büyüdüm. futbolu seviyordum çünkü babam seviyordu aramızdaki en güçlü bağ idi.

hala beşiktaşlıyım evet ama artık adaletsizliği kabullenemiyorum. siz umudunuzu kaybetmeyin benimki buraya kadarmış.