beşiktaş'ta sol bek olmak

bi baktım aradan uzun zaman geçmiş 2 sene olmuş entry girmeyeli. en son entry girdiğimde bir üniversite öğrencisiydim, gerisini siz düşünün artık. bundan dolayı vicdanen rahatsızım açıkcası.

2 yıl önce hiç ağzıma sigara vurmamıştım ve "uluslararası bir şirkette" junior developer olarak çalışıyordum. boş zamanlarımda canım manitamla takılmayı ve dizi izlemeyi seviyordum. her cuma akşamı düzenli stüdyo yaptığımız bir rock grubumuz bilem vardı.

o zamanlar beşiktaş'ımın en büyük sorunu sol bek transferiydi. gökhan süzen, uğur boral, 16 yaşında ümit karaal ve çapraz bağlarını koparan ismail vardı kadroda. yani beşiktaş'ta sol bek olmak bizim için bir olmamışlığı bir umutsuzluğu, kalbin sıkışmasını temsil ediyordu. beşiktaş'ta sol bek olmak aşık olduğun sevgiliden ayrıldıktan sonra ilk çıktığın kıza salya sümük eski kızı anlatmaktı. bir alkoliğin kolonya içmesi, bir sigara tiryakisinin bakkalda bulabildiği son tekel 2000 paketiydi. artık beşiktaş'ta sol bek olmak bir alt kültürü temsil ediyordu. osmaniye'de kürt, ermenistan'da türk, almanya'da yahudi, amerika'da kızılderili olmaktı. beşiktaş'ta sol bek olmak bir varoluş problemiydi. beşiktaş kanserinin en büyük yumrusuydu ve burunları sızlatan sahneydi dram filmlerinde. fakir oğlanın zengin kıza aşkı gibiydi, arabeskti aynı şelikde.

bi baktım sözlüğe aradan 2 koca yıl geçmiş, samet hoca gitmiş bir devrimci gelmiş düzene isyan için takımın başına. ben okulu bitirmişim askere gitmişim, gelmişim. yine aynı "uluslararası" şirkette senior developer olarak hayatıma devam ediyorum. beşiktaş'ım motta'yı bulmuş, ismail'i iyileştirip forma sokmuş, ümit'in ise yaşı gelmiş bileniyor formaya. ama beşiktaş'ta sol bek olmak benim için hala bir varoluş problemini temsil ediyor.

geçenlerde müzik grubu kuralım lan diye konuşurken arkadaşlarla sıra grubun ismini bulmaya geldi. ben dedim ki grubun adı "beşiktaş'ta sol bek olmak" olsun. kabul etmediler tabi anlamadı garibanlar çünkü.

hadi be gençler bi el atın da kuralım şu grubu. varsın tam olmasın her şey.