hiç yazılmamış, sırf kaydı bulunsun diye ekleyelim; safet susiç hocanın tercihleriyle meslektaşı stephen keshi'ye galibiyeti ikram ettiği maçtır aynı zamanda.
emenike gibi bir tankın karşısına asıl mevkisi sol bek olmayan ve fizik kalitesi yetersiz lulic'i koyarak skora direkt etki ettin zaten hoca. golde dikkat ederseniz emenike'yi karşılaması gereken lulic ortalarda yok, orayı kapamaya gelen kaptan spahic de maç boyu dayak yedi zaten. oysa ki sakatlığı da bulunmayan ve güreşçi fiziğiyle emenike ile boğuşabilecek sead kolasinac ile başlasa işler farklı olabilirdi.
onun dışında susic'in asıl hatası elemelerde kendisine başarı getiren 4-4-2'den feragat edip 4-2-3-1'e dönmek oldu ki bunun iki zararı vardı; futbolunun sonbaharındaki misimovic'in aslında sadece pjanic'de bulunması gereken direksiyona ortak oluşu ve orta sahada oluşan karmaşa ve ilerideki dzeko'nun rakip savunmanın kucağında yalnız kalışı. ibisevic-dzeko ikilisi çok geç buluştu.
evet hakem bir golü yedi, emenike golden önce faul yaptı ama susic'in bu hataları ve takımın ruhsuzluğu izleyenleri çıldırttı. takımda "nasıl olsa buraya gelerek tarihe geçtik, bizden bu kadar" havası vardı ki neredeyse kimse yeterince denemedi. takımda öne çıkan sadece 3 isim vardı desek yeridir; kaleci asmir begovic- miralem pjanic ve muhamed besic
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
