şutmesafesişutpozisyonu tarzı entry yazmamak için kendimi zor tuttuğum maç. aklımı çıldıracağım arkadaş!
maçın ikinci yarısını izleyebildim, zaten ne olduysa da o zaman oldu. evet belki veli olmasaydı o golleri yemezdik ama her şey de veli değil be kardeşim. ikinci golden sonra resmen ipini koparmış deli danalar gibi topa saldırdık, plan yok, kontrol yok, bilinçli pas neredeyse yok, çok kritik noktalardan gelen faul vuruşlarını değerlendirebilmek yok. varsa yoksa allah ne verdiyse kaleye geçirmece var. o da abanarak değil ha, kalecinin kucağına kucağına. mahalle maçlarından tanıyorum ben bu tabloyu.
sonra vay efendim nasıl üç gol yeriz. yeriz anam, yeriz. üç de yeriz beş de yeriz. rakip takım koşuyor, hızlı atağa çıkıyor, etkili pas veriyor ve golü buluyor.
özel not: ah almeida, ah koca götlü almeida!...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
