cumartesi akşamı dolmabahçedeydik elimizden geldiğince tek yürek mücadele ederken yanıma benden daha uzun, sakalları bıyıkları bembeyaz bi abi geldi kollarımdan tuttu aferim size sana hepinize dedi.. hani yüzündeki ifadeden hafif tebessümünden belliydi herşey.. oradaydı ama belli yorulmuştu artık.. elinden geldiği kadar oradaydı direniyordu... biz yorulduk artık size güveniyoruz yılmayın sakın dedi.. biz hep burada olacağız merak etmeyin bayrağınız artık ellerimizde dedim... biliyorum ve sizi seviyorum dedi.... biz de sizi seviyoruz dedim... ellerimden sıkıca tuttu senin kadar koşamam bağıramam belki ama merak etme düşersen eğer senin yerinde ben duracağım onun için buradayım dedi... hani rengi önemli değil belki ama üzerinde beşiktaş forması vardı arkasında kocaman HALKIN TAKIMI yazan... bir kez daha anladım ki gerçekten umut var....
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
