her beşiktaşlı gibi benim de hayatımda çok önemli bir yeri olan maç.kısaca anlatayım.
sene 2005 henüz 12-13 yaslarındayım.bizim oralarda[ybkz]swh[/ybkz] yıllarca lig tv karasal yayın yapmıs(insanlar spora bağlansın dağa çıkmasın falan)ve o sene yayını kesmişti.babam da arkadaslarıyla bir evde toplanır orda maçları izlerdi.her maçtan önce ağlar,zırlar beni de götürmesini sağlardım.
...
o gün yine ağlayıp zırlamıstım,götürmek istemezdi çünkü evde sigara içilirdi,küfür falan edilirdi.neyse yine ağlaya sızlaya babamın elinden tutup gittik.biz öne geçtikçe fener karşılık veriyordu.ben her gol attığımızda çılgınlar gibi seviniyordum.fenerli amcalarla bile çak yapıyordum.neyse dk 90 gibi acayip çişim geldi.lavaboya gittim kapıdan işeyip koştum içeri.tam o sırada ibrahim akın ceza sahasının dısına topu çıkardı.bir pas daha geriye gidince kahretsin dedim içimden.o anda karanlıklar içinden doğan bir güneş gibi koray çaktı köşeye..lan ben bir koşuyom babama göreceksiniz.bana sarıldı havaya kaldırdı.sevinçten ağlamıstım resmen.işte o günden sonra biraz büyüdük,babam işleri yüzünden futbolla ilgilenmemeye basladı.son sarılmamız o zaman oldu.
...
koray'ı ne zaman görsem o an gelir aklıma.her zaman her yerde en büyük kartal!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?