küçükken dedemden habersiz iş yerini kapatıp maça giden ve beni "deplasman maçı kızım seni götüremem" diye ağlatan babamı dedeme ispiyonlamıştım. aynı maça dedemin de bilet aldığından haberim yoktu ve işin komiği koltukları yan yana çıkmıştı.babam dedemden paparayı yemiş ama maçı alınca yumuşamış tabi.pişman olmam, babam ve kocaman göbeğine dar gelen çizgili formasıyla dedemin,ellerinde bayrak eşliğinde sarılarak geldiğini görünce geçti.hala eşek kadar bi çocuk olduğumu söylesem de hey gidi günler be...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?