isviçre'nin alplerinde soğuktan sık sık midesini üşüttüğünü nevio scala'ya söyleyerek beşiktaş'a kapağı atan zebellahgiller familyasından nijeryalı kaleci. bacaklarının çirkin olduğunu ileri sürüp yaz/kış eşorfman altı giyerek jaroslaw bako'nun yokluğunu aratmayacağının müjdesini verdiği andan itibaren, sezonun ilk maçlarında hiç de fena sayılmayacak bir başlangıç yapmıştır.
"çorumlu lan bu ehahahe" tarzı keskin zeka gerektiren ince espirilere kendisini kaptırmış olsa gerek, kendi hatasından kaynaklanan her golden sonra suratında etrafını mesteden bir gülümseme belirirdi. ha yok şayet defansın hatası nedeniyle bir gol yemişse hataya sebep olan arkadaşlarına bakıp iki elinin işaret parmaklarını kendi göz bebeklerine doğru çevrili şekilde tutup "gozunuzu açin abijim adamler dalge dalge geliyorler" tarzı birşeyler söylerdi. 2001 yılında isviçre'ye yeniden dönmüş ve bir senenin sonunda kamplarda aynı odayı paylaştığı arkadaşına "abijim bizim hanim uçuncuye hamile, her gece bafra pideşi aşeriyor" diyerek samsunspor'un yolunu tutmuştur. orada da üç sezon boyunca yediği gollerin ardından gülümsemeye devam ederek, kendine ait olan rekoru egale etmişliği vardır.
şimdilerde kaleci antrenörlüğü yaptığı takımda kalecileri etrafına toplayıp oyunculuk ve şan dersleri verdiği rivayet edilmektedir.
"gülenaz...gülenaz...ağlayan çok gülen az."
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
