duman

her zaman genç müzik grubu.

eski köprünün altında'yı ilk dinlediğimde o zamanki adıyla lgsye hazırlanıyordum. kaan tangöze o zaman uzun saçlıydı.

lisede "hangi oje yakışmaz ki kız sana" diyerek kur yapmayı onlardan öğrendim. terkedildiğimde ise balkonda pederden gizli sigara içip ah çekerken yanımda onlar vardı.

boğaziçi konserlerine gittiğimde ertesi gün finalim vardı ama pek de umrumda değildi açıkçası. konserin başından beri bakıştığım kızın yanına gitmeye karar verdiğimde yürekten çalıyordu. şimdi bakıyorum, o gün yanıbaşımdan'da "inancım yok benim" diye birlikte bağırdığım can dostum artık yok.[ybkz]swh[/ybkz]

hayatımın kadını ise bal ile girdi hayatıma ve değiştirdi herşeyi tepeden tırnağa.

demek ki bazı olgu, düşünce, insan veya duygular öngörmemiş olmanıza rağmen yıllar geçse de sizi hiç yalnız bırakmayabiliyor. duman da artık böyle bir şey benim için. ben her bahar geldiğinde açarım kulağıma duman albümlerini ve hala 17-18 yaşında olduğumu hayal ederim.