günlerdir zombiye bağlatan yer hadisesi.
hayatım boyunca bu denli zor bir dönem yaşadığımı hatırlamıyorum. bir yandan okulumu bitirebilmek için bitirme tezimi yazmam bir yandan da akıl sağlığımı korumam gerekli. akıl sağlığı da en başta sağlıklı uyku ile, yemek ile -işte öyle temel insan ihtiyaçları- oluyor. ama ben ne zaman çalışıp çalışıp biraz uyumak için yatağa girsem deprem oluyor. deprem her olduğundaysa akıl sağlığımdan biraz biraz gidiyor. o sallantı hissi, eşyalardan, duvarların içinden gelen ses, ayaklarının titremesi, kalbim güp güp atması. en küçük bir sarsıntıda, seste bile irkilmek... sürekli telefon çalışıyor mu diye kontrol etme arzusu. son 4 günümü, 16 uzun gün etkisinde yaşadım. bir an önce bitsin, ya da ben alışayım.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?