deplasman

yılın belirli dönemlerinde tedavisi mümkün olmayan, amansız hastalık. bir kere binerseniz o otobüse, o kokuyu bir kere alırsanız bundan kurtuluşunuz olamaz. senelerce uyuyabilir bu hastalık sinsidir, en hazırlıksız olduğunuz zamanda gelir.

Önce özlersin, arkadaşlarını özlersin, mevzuları özlersin, gözünü kararttığın zaman neler yapabileceğini kestirememeyi özlersin, otobüsten kapı yerine camdan inmeyi özlersin, bir çorbayı dört kişi içmeyi özlersin, yenilince dönüş yolu boyunca çıt çıkmayan otobüste sessiz sessiz ağlamayı özlersin, yendiğin zaman uyumadan saatlerce ayakta geldiğin günleri özlersin, gecenin karanlığında kafayı cama dayayıp uzayıp giden yolda hayatından çekip gidenleri özlersin,şehir girişinde seni konvoyla karşılayan insanları özlersin, şehire ayak basar basmaz, istanbul diye bağırmayı özlersin, kimi yerde azınlık olmanın verdiği o muhteşem hazzı özlersin, sana bakınca korkan gözleri özlersin, istisnasız her şehirde polisin sana yaptığı zulümü, peşine eziyet edenin anasını sikeyim diye bağırdığın anları özlersin, trabzon'da, beşiktaşlısın diye sana su satmayan bakkal amcayı, akçaabat'ta istinat duvarından saksı fırlatan teyzeyi özlersin, ses seviyen tribünde senin istanbul'dan geldiğini belli eder bunu özlersin,maç çıkışı beşiktaş aşkıyla ışıkları aç kapa diye bağırdığında ışıl ışıl yanıp sönen evleri, camlarda seni alkışlayan bayrak sallayan gurbet kartallarını özlersin, maç sonu seni yolcu eden şehrin insanlarını özlersin, işten izin almadan gelmişsindir, dönüşte kovulacağını bilmeyi bile özlersin...

Sonra gidemezsin, fikstür uymaz gidemezsin, evlisindir gidemezsin, işin vardır gidemezsin, ibnenin biri yasak koyar gidemezsin.baktın gidemiyorsun ,hastalığın kötüye gidişatını yavaşlatan tedaviye geçersin, açarsın eski videolarını izlersin, arkadaşlarınla anılarını yad edersin, ama nafiledir işe yaramaz...

(bkz: deplasmanıma dokunma)