çocukluğum

bütün gün ip atlayıp , üçgen , yakar top oynadığım , evin tren istasyona yakın olmasından dolayı bütün gün rayların üzerinde o köşeden o köşeye geçerken ölümlerden döndüğüm , kömürlük tepelerinden atlarken nerdeyse gözümü çıkarmaya çalıştığım . oğlunu sürekli dövdüğüm ev sahibinin bize evimden çıkın diye kapıya gelmesi , taytın daha moda olmadığı zamanlarda millet ne giymiş bu diye bakarken kalın külotlu çorabı giyip salınarak dolaşmam.etekleri uçuşan üzerimden çıkarmadığım mavi elbisem.elmalarına daldığımız naif kibar hatçaanım teyze. pazarı iple çektiğim olsun da golü göriyim dediğim tsubasa ve tabiiki voltran. doya doya yaşadığım dönem