çarşı

en çok kızıp, saydığım, sövdüğüm grup. sonra bir sakin kafayla düşünüce kendimi de içeride hissettiğim grup aynı zamanda.
beşiktaş arması nerdeyse oradalar, ama aynı armanın olduğu yerde karaborsa bilet satanlarda onların içinden.
maçta, sokakta her yerde arma uğruna gözlerini kırpmayanların topluluğudur ama bir yandan da maç seçen taraftardırlar. amatöre görülmezler pek.ya da dışarıdan gelen taraftara buranın sahibi biziz mesajını acıtarak verirler.
en çok sesi çıkan onlardır maçalrda, ölü takımı diriltirler. ama televizyon kameralarından almazlar kendilerini, gerçek amacından saparlar çoğu kez. reklam malzemesi ederler o renkleri.
abidirler yeri geldiğinde, bende bir çok kavramı onlarla yaşadım ilk kez. ama çoğunda da işine gelince arka çıkar sana, desteklediği başkan adayının adını bağırırsan senden yanadırlar
en kolay eleştirilecek odaktır tribünde. meyve veren taşlanır lafına örnektir hatta. beşiktaş için hedef tahtasında olmaktan geri durmazlar ama, bunun karşılığında açtıkları cafe ler, barları açıklayamazsınız.

diyorum ya, bilemiyorum aga bir türlü. karar veremiyorum