yıllardır emek verdiği sanatı ve sanatçılığına ilişkin olarak edilecek tek laf bulamayanların ( ki ağzı eğilir insanın, ciddiyim ) öncelikle cinsel seçimi üzerinden yermeye kalktığı sanatçı.
çoğu " haso erkek " ve dolayısı ile mert ve cesur geçinen " sanatçıların" , ekabirlere, darbesever cenahına ve bizzat darbeci esnafına yalakalığını gördükçe hemen her anlamda şahsına duyduğum saygının, giderek arttığı sanatçı. bu muhterem ve gerçekten sanatçı insanın, kişisel seçimlerinin sonuçları ile karşılaşma cesareti bir yana, 12 eylül despotlarının yıllarca sadece şahsına uyguladığı sahne yasağına direnişi de onunla gurur duymama nedendir.
bu askeri darbe çoğu insanın hayatından bir şeyleri aldı götürdü... bu uzun hikayedir; ama bülent ersoy, şu son dönemlere kadar, sınırlı bir iç savaş boyutuna dek varan sorunlar karşısında da çok doğru tavır almıştır." analar ağlamasın " bir dilek olduğu kadar ölümler olmasın da demektir ve bu haliyle çok önemli bir tavırdır. "-çocuğum olsa askere göndermem", diyerek, aynı zamanda militarizmin değirmenine su taşıyan bir hamasetin
de karşısında durmuştur, bülent ersoy.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?