uzun, upuzun bir aradan sonra arşivden tesadüfen karşıma çıkan cem karaca şaheseri. akla nazan bekiroğlu adlı yazara ait cam ırmağı taş gemi adlı kitapta geçen "(vurgula: o kadar çok sevdi ki elif, be'yi. kıyamete kadar hiç bir kadının hiç bir erkeği böyle sevemeyeceğinden emindi.)" cümlesini de getirir hani.
mükemmel geçen bir günün ardından, tam da mutlu, huzurlu yatağa girecekken uzak şehirlerden bir arkadaşın anlattığı bir olay sonrası yazımına başlanan hikâyenin soundtrack'i de olmuştur üstelik.
hikâyeye gelince; malzemeleri karıştırdım, dinlenmeye bıraktım. birazdan fırına atıp pişmesini bekleyeceğim ki sıcak sıcak servis edebileyim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?