dün akşam gördüğümdür. artık stada bakmaktan mı nedir bilmiyorum. uzun yıllar sonra feyyaz-ali-metin-gökhan-ulvi falan bir yerlerde oturuyorlar; yanlarına gidiyorum, abi diyorum: ''siz beni tanımazsınız ancak ben sizi çok iyi tanırım.'' başlıyorum maç maç anlatmaya; masalarına davet ediyorlar falan. birden ben bunları anlatırken yıl 1986 oluyor; sanki ben de futbolcu olmuşum, oyuncular hep o yıldaki gibiler; fulya'da toprak saha doğru yürüyoruz, gökhan arkamda beliriyor; ki abi diyorum ben senin hayranınım falan. sahada giderken birden kendimizi bir takside buluyoruz; 3 kişiyiz, biri kadın. diyorlar ki göteborg'u elememiz için bu paketin bir yere verilmesi gerekiyor. gidiyoruz veriyoruz meğerse yanlışmış; neyse kadını vuruyorlar biz kaçıyoruz, eski şahin bir taksi bizi alıyor. her şey seksenli yıllardaki gibi. neyse bu adam bizi kaçıracakken başka bir yere götürüyor ben buna dalıyorum yanlışlıkla ölüyor falan, sonra birden süleyman başkan çıkıyor: ''korkma sen bizim evladımızsın'' diyor falan uyandım. çok ilginçti rüya.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
