tarifsiz bi' mutluluk ve 'hayırdır inşallah' nidasıyla uyandıran rüyalardır.
27 kasım 2014 asteras tripoli beşiktaş maçıymış. [ybkz]swh[/ybkz] ben yine maça gidememişim, abim maçtaymış. abimi arayıp maçı dinliyormuşuz, sevgilimle beraber. işin garip yanı aslında abimin telefonu kapalıymış ama biz bir şekilde maçı dinleyebiliyormuşuz. o anda dördüncü golümüzü attık, spikerin ''asteraslı oyuncular dizlerini döve döve ağlıyorlar'' diye haykırışını çok net hatırlıyorum. sonra ben dört oldu bizim futbolcuları düz hizaya sokayım da azıcık eğlenelim dedim. meğerse maçı o şekilde ben yönetiyormuşum. önümdeki ekranda küçük siyah noktaları dümdüz tıpkı bir halay gibi sıraya dizdim. spiker ''beşiktaş orta sahada halaya başladı, inanılmaz sayın seyirciiileeer!'' dedi. kıkır kıkır gülüyordum, maçın son dakikalarında halay çektik. uyandım o neydi gız dedim.
dizlerini döve döve ağlayan asteraslılara selam ederim, halaya geliyoruz ulan!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?