hayatımda bir buçuk kez yaptığım eylem.
ilkinde 8-9 yaşlarındaydım sözlük. karabükspor süper lige[ybkz]swh[/ybkz] yeni çıktığı zamanlardı. beşiktaşımı ya yenmişti ya da berabere kalmışlardı, pek emin değilim. oturup ağlamıştım. kız kardeşim falan salak salak bakıyordu bana. anlamsız geliyordu bu ona. işte o gün hasta beşiktaşlı olduğumu anladığım gündü.
diğeri ise bu akşam başıma geldi. tam anlamıyla ağlamadım tabii. gözlerim doldu, yüzüm yanmaya, ellerim ve ayaklarım buz kesmeye başladı sözlük. çok üzdü beni bu mağlubiyet daha doğrusu kötü oyun ve ruhsuzluk. her şeye tahammül ederim de o armaya saygısızlığa gelemiyorum. ben mi çok abartıyorum, bilmiyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?