eskiden takımı başarısız da olsa başı dikti, bir duruşu vardı ve başarıya entegre olmayan asil bir duruştu.
şimdi hem takımı başarısız, hem başı öne eğik, hem de her gün yüzünü ağartacak bir detayla karşılaşıyor.
bir gün bir bakıyoruz trabzonspor'un şampiyonluğu kutlanıyor, bir bakıyoruz aziz yıldırım özleniyor, bir bakıyoruz çobanımızın ağzından "fenerbahçemiz" kelimesi dökülüyor.
allah'ım nolur bir an önce geçsin şu günler.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?