yeni açık tribünde sevdiğim insanlarla birlikte izleyeceğim son maç.
şanslı mıyım? evet. peki mutlu muyum? hayır.
biletler satışa çıkana kadar içim içimi yiyordu. ya alamazsam vs. iki gündür "son maç o, gitmem lazım" "hadi çıksın biletler" diye geziniyordum ofiste. bilet alınca rahatlamış olmam gerekiyordu ama rahatlayamadım bir türlü. ben her maça "ilk kez maça gidiyormuş" gibi giderim. yine o ilk kez maça gitme heyecanı var ama bu sefer içinde çok derinlerde "ve son kez" hüznü var.
çok fanatik bir galatasaraylı arkadaşıma sordum. ali sami yen yıkılırken sende böyle miydin? benim gibi dokunsan ağlayacakmış gibi? evet dedi. ama sonra yeni stad yapıldı ve oraya alıştık, dedi.
şöyle bir düşünüyorum da en azından aynı yerde yapılacak yeni stadımız. bu konuda şanslıyız. ya x bi otoban kenarına yapılsaydı? allah korudu neyse.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
