dün işten evime dönerken beleştepe'nin biraz yukarısından başlayıp dolmabahçe'ye hatta köy içine kadar oluşan trafik sebebiyle uzun uzun seyretme imkanım olan mabedimiz.
bir hafta içinde ağır sonuçlar doğuran malubiyetler almamız üzerine o kadar terkedilmiş, o kadar boş göründü ki gözüme... hatta yalnız, üzgün, karanlığın içinde saklanmaya çalışıyor gibiydi sanki koca stad.
ey gidi şeref bey stadyumu dedim içimden, sen bu hallere düşecek ne yaptın ki saklanıyorsun? seni bu hallere sokanlar ellerini kollarını sallayıp gezerken hem de..
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?