beşiktaş

neden diye soranlara; ne yapayım diyorum. ne yapayım...
gece sessizliğinde de, en ateşli kalabalıklarda bile tutkuyla bağlandığım tek şey işte.
ilk formayı 10 yaşında sırtıma geçirmiştim. beyaz bir forma önünde kocaman beko yazıyordu. sırt numarası 8'di.
sınıfta tek formalı çocuk yapmıştı bu beni. beden eğitimi derslerini özlemle beklemek mi dersin, önlüğün altında her derste giyinmek mi dersin...
her şeyimdi o forma. yatarken, bahçede çapa yaparken, gezerken, koşarken... hatta bölgesel koşu yarışmalarında madalyamı alırken bile sırtımdaydı o şanlı forma.
kaymakam madalyamı verirken beşiktaş'lımısın yavrum diye sormuştu. heyecanla evet demiştim. pazartesi kaymakamlık binasına gel demişti. biraz heyecan, biraz korkuyla makama gitmiştim. formanın şortu, çorapları, bir çift krampon ve siyah beyaz bir top almıştı bana. yerimde duramıyordum. bir an önce çıkıp forma üstünün devamını giyinip dışarı çıkmak istiyordum. hazır okullar tatil... havamdan geçilmezdi.

bende beşiktaş'lıyım demişti. istanbul'da beşiktaş maçına gittim ben. stadyumda maç izlemek çok zevklidir demişti. umarım sende izlersin bir gün diye de eklemişti.
stadyumda maç izlemek bir kenara istanbul bile ulaşılamaz bir ülke gibiyken benim için; amatör branşlara varana dek karşılaşmaları izleme fırsatı buluyorum. tayini çıktığında ise bindiği araba kaybolana dek arkasından baka kalmıştım. camdan kafasını uzatıp en büyük beşiktaş diye bağırdığı hatırlıyorum. silinmez, unutulmaz bir anıydı benim için.
lakin gittikten 1 ay sonra ilçede büyük bir kavgaya karışmıştı akrabalarım. o kavgada bende nasibimi yaşıtlarımdan almıştım. yırtılmış formam. kafamda kırılmıştı ama acısını hissetmiyordum bile. formam yakasından aşağı kadar yırtılmıştı. çok koymuştu bana. devlet memuru olan babam tayini çıkan kaymakam ile birgün konuşurken durumu anlatmıştı. birgün posta'dan bir paket bir takım forma gelmişti bana. bu sefer 10 numaraydı formam...hayatımda çok büyük bir yere sahip o kaymakam'a şükranlarımı, saygılarımı yolluyorum. benim dönüm noktalarımdandır kendisi. hayatımda büyük bir yere sahiptir. sevgili kaymakam beey okuyorsan buraları çeppo hala beşiktaş'lı. hemde tutkuyla, aşkla, sevdayla...

çeppo:solak