Lise birde ben takım tutmuyom oğlum dediğimde arkadaşım binbir dil döktü biri sorarsa beşiktaşlıyım demem için. En sonunda tamam dedim. Sonra yavaş yavaş benimsedim. Maçı izlemesem de yenildiğini duyunca içim burkulmaya başladı yendiğini duyunca içimde bir mutluluk. Sonra istanbula geldim maç günleri beşiktaş çarşıdan geçerken gördüğüm çoşku nasıl hoşuma gidiyor. Arıyorum arkadaşı dinletiyorum. O izmirde. Bide çarşı ruhunu gördüm gezide. Daha da sevdim. Lan gün be gün içimde büyüyen bir sevgi var.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?