bir zamanlar evlerimizden birisi olmuş bir diziydi. daha doğrusu yalnızca bir dizi değildi. televizyon karşısında behzat'la birlikte yer, içerdik. harun'a özenir terkedilince ya da reddedilince "seviyorum merkez!" derdik kendi kendimize... cinayet ben oldum derdik...
bambaşka bi şeydi lan behzat ç. sadece harun'un, akbabuş'un hayalet'in eda'nın değil de bizim de amirimizdi o...
tabii iş sadece diziden veya sinema filmlerinden ibaret de değil. işin asıl güzel kısmı bence kitaplarıydı. ben şahsen kitaplarını okumaya başladığımda dizisi başlamış ama ben henüz izlememiştim. bu yüzden karakterleri gözümde kendim canlandırmıştım. sonra diziyi bir izlemeye başladım bir baktım karakterler aynı benim hayalimde canlandırdığım tipteler. konuşmaları, yürüyüşleri...
kısacası kitabıyla, sinema filmleriyle, dizisiyle gerçek bir efsanedir behzat ç...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?