farklı renklere gönül verdiyseniz çok zordur. hasta fenerbahçeli, çocukluğum boyunca beni de fenerbahçeli yapmaya çabalayan bir babam var. yıllardır birlikte derbi izleyemiyoruz. o ne kadar hastaysa ben de en az o kadar hastayım, kendimi kaybediyorum. hatta maç günü eve bile gitmemeye çabalıyorum ki tartışmayalım.
üniversitedeyken her derbi sonrası ilk işi beni aramak olurdu. hatta kadıköy'de 2-1 kaybettiğimiz bir türkiye kupası maçı vardı, o maçın ardından yine arayacak diye telefonumu kapatmıştım. numarasını kaydetmediği ev arkadaşımın numarasını bir yerden bulup arayıp beni istemiş, öyle geçmişti dalgasını. bazen gerçekten korkuyorum kendisinden.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
