pluralizm de denilen, türkiye gibi ülkelerin kabul etmek zorunda olduğu realite. neden türkiye gibi ülkeler barışmalı bu fikirle? çünkü bir nefeste, anadolu'da yaşayan 10 etnik kimlik sayarsınız ve bu etnik kimliklerin demokratik ortamda pozitif katkılarıyla ancak o hep bahsettiğimiz muasır medeniyetler seviyesine erişebilirsiniz.
dün bu ülkede kürt kimliği reddedildi, alevi'ye zulmedildi. bugün seçim yapılıyor ve barajı geçen 4 parti başkanına bir bakıyorsunuz; ikisinin kürt ve alevi olduğunu görüyorsunuz. bu sadece tek bir örnek. esasında belki de en güncel örnek.
esasen şunu anlatmaya çalışıyorum; itmek, reddetmek bizi daha üstün birer insan veya ülkeyi daha yaşanılır bir yer haline getirmez. her şeyi ister istemez birlikte yapıyoruz ulan, birbirimizi hangi hakka dayanarak reddedebiliriz? bugün birlikte oturup maç izlediğin arkadaşınla kabul et ya da etme, ortak paydan çok geniş. her ne kadar lanet etsen de bu gerçeği değiştiremezsin.
özetle; türkiye'de yaşayıp çoğulculuğu reddetmek, istanbul'dan adana'ya giden bir uçakta yolculuk edip "ben ankara'da inecem" diye tutturmaya benziyor kanımca.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
