bir süper (i: charles bukowski) eseri daha.
bazıları hiç delirmez.
ben, bazen koltuğun arkasında 3-4 gün boyunca yattığım olur.
orada bulurlar beni.
Melaike ymiş derler,sonra gırtlağımdan aşağı şarap döküp,göğsümü ovarlar,yağ serperler üzerime.
sonra kükreyerek kalkarım,atıp tutar, köpürürüm-
onlara ve evrene küfreder,bahçeye kadar kovalarım.
sonra kendimi çok iyi hisseder,tost ve yumurtanın başına otururum,bir şarkı mırıldanıp,aniden pembe besili bir balina gibi sevimli olurum.
bazıları hiç delirmezler.
ne korkunç hayat sürüyorlardır
allah bilir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?
